Hoi Loes,
Ik ben de moeder van Amber, 9 jaar en dyslectisch.
1. Ik ben er zelf achteraan gegaan, in groep 3 viel Amber uit op taal op bepaalde punten, niet op alles. Ik had voor mezelf idee redelijk normaal intelligent kind te hebben en kon dit niet plaatsen. Op school kreeg ik te horen oefenen oefenen oefenen. Maar had twijfels, heb ze zelf laten testen en wat bleek dyslectisch, spellingsstoornis en ontwikkeling van faalangst.
2. Begin groep 4, ze was toen 8 jaar.
3. Hulp op school van eigen leerkracht, niet van remedial teacher, die was alleen voor groep 1-2-3. Hulp die ze kreeg was goed bedoeld maar verkeerd. Sinds paar maanden ga ik met haar half uur per week naar logopedie, waar ze haar op andere manier leren lezen etc.
4. Geloof niet dat Amber het leuk vind nee. Problemen weet ik niet, is ze nog net te jong voor. Zaak voor mij als moeder om er veelmet haar over te praten en haar te overtuigen van haar kwaliteiten die ze wel heeft. Vooral in de zaakvakken als geschiedenis, aardrijkskunde etc. en blijven zeggen dat aan haar intelligentie niks mankeert.
5. Ze is bang om voor dom uitgemaakt te worden, kinderen zijn hard. Ze vindt het niet leuk als er soms uitzonderinge voo rhaar gemaakt wordt ivm voorlezen vragen of extra tijd.
6. Gaat wel redelijk met haar hoor, ik vind het momenteel belangrijkste dat ze lekker in haar vel zit en zelfvertrouwen heeft en vooral kind kan zijn.
succes met je werkstuk!