Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums

dyslexie en lui?

  • Brian Bors

    hallo, Ik ben Brian en ik ben 17 jaar (nog even en ik zit op die volwasse site, eh :P)

    bij mij is dyslexie geconstateerd in groep 8, toen zag ik altijd vreselijk op tegen mijn huiswerk omdat we bij ons op school voornamelijk rijtjes begrippen jaartallen enz. moesten leren. Ik had daar de grootste moeite mee en dus werd ik getest, en inderdaat ik was dyslectish.

    Nou heb ik de hele tijd voordat er ondekt werd dat ik dyslectish was van alles naar mijn hoofd geslingerd (je bent lui, je bent dom, bla bla bla) Daar baalde ik vreselijk van maar de leraar had altijd gelijk werd mij geleert dus ik zal dan wel dom en lui zijn.

    Toen dyslexie eenmaal ondekt werd in die grijze massa van mij ging de leraar ineens heel anders naar mij kijken. Ik was niet lui of dom ik was dyslecties. Dat gaf mij mijn zelfrespect weer terug.

    Ik denk echter dat ik wel lui ben, niet dom maar lui in ieder geval wel. Ik doe gewoon bijna niks aan mijn huiswerk. En tot nu toe heb ik al mijn slechte cijfers aan mijn dyslexie gebonden maar eigenlijk houd ik mijzelf en iedereen om me heen voor de gek.

    Wat ik maar even duidelijk wil maken is dat een dyslecties persoon naast zijn dislexie ook gewoon dom en lui kan zijn net als elk ander mens en dat je dat niet uit het oog mag verliezen, ikzelf ben hier pas achter gekomen en ben eigenlijk flink neidig op mezelf dat ik dit niet eerder zag Ik zal mijn eindexamen nooit halen met deze werkinstelling “ach het is mijn dyslexie, ik kan er toch niks aan doen”

    Groeten,

    Brian Bors

  • Gerrit

    Brian

    Je hebt volkomen gelijk.

    Iemand die dyslectisch is, dat is eigenlijk net een mens.

    Toch denk ik dat je jezelf tekort doet. Datgene wat in je “kindertijd” tegen je gezegd is, wordt heel gemakktelijk “een zichzelf vervullende voorspelling”. Of liever zoals misschien een kind denkt:

    Als ik dan toch lui ben, kan ik me ook wel zo gedragen.

    Het vervelende is vaak dat vaste gewoontes lastig te veranderen zijn.

    Nogmaals, hartstikke leuke reactie, en succes bij het zoeken naar jouw plek in “this mad, mad world….”

  • Yo

    Hé Brian,

    Gelukkig maar dat je als dyslect hele menselijke trekjes hebt, ;-)

    Ik vind je “opbiechting” fantastisch. Je kan inderdaad niet alles afschuiven op je dyslexie, dat is wat ik mijn zoon ook altijd zeg.

    Succes,

    Yo

  • SLIMMERIK

    om te beginnen ben ik een nieuwkomer hier maar in wat brian zegt zie ik een groot deel van onze zoon van 17.maar ik zeg altijd waar een wil is is een weg.wij proberen hem in alles te steunen en daar waar nodig help ik of een oom hem.naar officiele instanties gaan papieren in vullen en contracten neem ik eerst door.omdat een mens met dyslexie anders is vind ik het belangrijk om ze te helpen.ook van dat luie gedrag kun je af komen als je dat persee wil.

  • Brian Bors

    Ah gellukig zijn er mensen die er hetzelfde over denken als ik :) bedankt voor de reacties iedereen. suc6 met jullie zoonen en dochters verder. ze zullen hun draai ook wel vinden.

    (sorry voor de late response trouwens)